De Franse film Je verrai toujours vos visages laat zien hoe we als mensen samen de wereld een stukje beter kunnen maken door daders en slachtoffers van misdrijven met elkaar in gesprek te laten gaan. Nassim, Issa en Thomas zijn veroordeeld voor diefstal met geweld. Grégoire, Nawelle en Sabine zijn slachtoffers van soortgelijke misdrijven. Onder begeleiding van hulpverleners komt de groep bijeen om te praten over hun ervaringen. Tussen woede en hoop, en stiltes en woorden krijgen deze mensen een gezicht. Als wantrouwen langzaam overgaat in genegenheid, blijkt hoe belangrijk het is om te blijven praten.